بسم الله
قال أمیر المؤمنین علیه السلام: و أحسنوا تلاوته فإنّه أنفع القصص. (نهج البلاغه خطبه 193)
قرآن را به نیکویی تلاوت کنید چرا که پر سود ترین قصه ها در قرآن وجود دارد.
نیکویی و حسن در تلاوت قرآن دایره وسیعی دارد که شامل تمام موارد حسن در تلاوت می شود، از جمله حسن در صوت قرائت و آداب ظاهری و باطنی آن. آنچه که ما می خواهیم در موردش بحث کنیم آداب ظاهری و باطنی تلاوت قرآن است.
آداب ظاهری
الف: قطعا یکی از مواردی که مشمول روایت فوق است، صوت در قرائت قرآن می باشد یعنی به هنگام تلاوت قرآن باید صوت نیکویی به کار بریم. اما آیا این صوت نیکو حد و حدودی دارد یا نه هر صوتی که به نظرمان نیکو آمد می توانیم در تلاوت قرآن به کار بریم و لو اینکه غناء باشد؟
در جواب باید بگوییم قطعا شارع مقدّس خطوط قرمزی را ترسیم نموده که از آن جایز نیست، از جمله اینکه تلاوت قرآن نباید به نحو غنایی باشد یعنی صوت نیکو و حَسَن باید به کار ببریم ولی به حد غناء نرسد. همانطوری که امام باقر علیه السلام فرمودند: رجّع بالقرآن صوتک، فإنّ الله یحبّ الصوت الحسن.(کافی ج4 ص 634) یعنی در تلاوت قرآن صدایت را بالا و پایین ببر به اصطلاح تحریر زدن، چرا که خدای متعال صوت نیکو را دوست می دارد.
درباره این سایت